De Rooyse Wissel

Julia's eerste opdracht als dagvoorzitter was voor de dag van de reclassering. Om zich hierin te verdiepen is ze meerdere malen in de Rooyse Wissel (tbs-kliniek) geweest. Hier heeft ze verschillende werknemers gesproken en een dag meegelopen. Op de dag zelf trapte ze af met een improvisatieoefening om de genodigden aan te zetten en speelde ze ook een acteur in een casus naast haar dagvoorzitterschap. Ze sloot de dag af met een op maat gemaakt lied over een man die na 20 jaar in de tbs-kliniek te hebben gezeten, terecht komt in een wereld die totaal veranderd is. 

Hieronder een stukje tekst uit het lied:

​

Hij zet een stap, letterlijk

Maar ook als metafoor 

Nu begint zijn nieuwe leven

Nog even blijft hij staan

 

Hij kijkt rond, een telefooncel

Niet te vinden in de straat

Dan maar naar de bus

Vraagt om een strippenkaart

 

Onder welke steen heb jij geleefd?

Vraagt de buschauffeur 

die bestaat al dertien jaar niet meer

Wijst hem vriendelijk de deur

​

En waar is de V&D?

Het zit Harry ook niet mee